Dagboek van een hofnar

maandag 29 april 2019

De eerste dag zit er inmiddels op. Tenminste, de zon is al een aantal uren onder. Wij zijn nog wel volop in bedrijf.
Tweederde deel van de nachtlopers is inmiddels weer veilig binnen de poorten van het voetbalkamp en zit aan de patat. Lopen maakt immers hongerig.
Eenderde moet via de GPS de poorten nog vinden. Waarschijnlijk komt het ook voor hen goed.

Met de jongere jeugd hadden we een heerlijke bonte avond. We zongen, dansten, liepen polonaise. Het was een koninklijk feestje! Een feestje dat best spannend begon. De jongste deelnemers van dit kamp zaten al vol met indrukken van de hele dag. Past daar nog wel een feestje bij? Gelukkig bleek bij het inzetten van de eerste tonen dat dat nog prima ging! En ach, dat een aantal deelnemers daarna hun veldbed in de tent liever vervangt voor een warm bed mét knuffel thuis, dat kunnen wij ze natuurlijk niet kwalijk nemen. Een aantal commissieleden zou stiekem misschien best met één van die kinderen willen ruilen. Maar ja, onze ouders nemen 'snachts de telefoon niet op.

Volop leven hier nog dus! Langzaam zullen we het ochtend zien worden. En dat is genieten. De stilte van de nacht zal over een paar uurtjes echt gaan vallen. Vlak voordat een nieuwe dag weer aan de horion zal verschijnen. Ik denk nu alvast teug aan hoe in alle vroegte de eerste dag van het voetbalkamp begon. We zagen bij het ochtendgloren de mist en vroegen ons heel even af of onze bijzondere geplande helikopterlanding wel door kon gaan. En als dat niet zou lukken, wat doen we dan? Want een alternatief programma, daar had ik tot dat moment in ieder geval, gezien de weersvoorspellingen, niet echt rekening mee gehouden. Vertrouwen dus maar. En dat werkte! Zelf zijn we supertrots op en blij met onze mascotte, tijdens de opening ingevlogen. Gekomen om te blijven. Wat een gezelligheid zal deze koninkijke adelijke blauwe leeuw ons de komende jaren brengen. Blauwe leeuw, welkom in ons midden!

Na de opening begon het échte werk voor de deelnemers; het grote mixtoernooi. Een wedstrijdje met bekende en onbekende clubgenoten, groot en klein samen. Bij een stralend zonnetje. Is er een betere manier om je maandag door te brengen? Dat gelukzalige gevoel bleef de rest van de dag hangen. Ondanks dat er best veel ongelukjes voor de ehbo binnendruppelden. Van valongelukjes tot hoofdpijn, van haperende hamstrings tot confronterende confrontaties met voetbalschoenen. Een ongeluk zit in een klein hoekje. En wij dus ook nog even. Op dit uur beperkt de ehbo zich tot leiders die snakken naar after sun aloë vera gel. Gelukkig maar. Zo kunnen we ons als commissie gewoon ontfermen over waar we deze nacht voor bedoeld zijn; verdrietige kinderen opvangen die verlangen naar hun eigen bed en vooral hun eigen ouders. Heerlijk toch, dat adelijke gevoel van onmisbaar zijn. Midden in de nacht wakker worden in de kou is niet grappig. Dus gooien wij er heel veel liefde en plezier tegenaan. En vallen ook wij straks met een glimlach in slaap. Voetbalkamp 2019, dag één; ik heb van je genoten!

Delen op social media

FacebookTweetLinkedInPinterestE-mail

Nieuwsoverzicht